题禅窟兰若

tí chán kū lán rě
题禅窟兰若

shuāng zhōng míng shí xī fēng jí, luàn yā yòu wàng hán lín jí.
霜钟鸣时夕风急，乱鸦又望寒林集。
cǐ shí chuò zhào bēi qiě yín, dú xiàng lián huá yī fēng lì.
此时辍棹悲且吟，独向莲华一峰立。