齿疾未平灸疮正作新诗又至奇韵难当暗忍呻吟

chǐ jí wèi píng jiǔ chuāng zhèng zuò xīn shī yòu zhì qí yùn nán dāng àn rěn shēn yín
齿疾未平灸疮正作新诗又至奇韵难当暗忍呻吟

cāng cuì yī cóng xiāng àn sè, wèn sēng qiú dé bù xián duō.
苍翠一丛湘岸色，问僧求得不嫌多。
zhòng yí qì pàn xīn zāi shí, xuán zhǔ tíng zhōng jiù zhǒng shā.
重移砌畔新栽石，旋斸庭中旧种莎。
yòu yǐn yín qíng zhōng bù jìn, zhuāng tiān yě jǐng gèng wú guò.
诱引吟情终不尽，装添野景更无过。
míng nián xīn sǔn chéng lín hòu, niǎo niǎo zhǎng gān fú shù kē.
明年新笋成林后，袅袅长竿拂树柯。